Her şeyin dijitale taşındığı bir dönemdeyiz.

ERP, iş akışı otomasyonu, RPA... Artık birer proje değil, günlük hayatın parçası.

Herkes kendi algı, yöntem ve ihtiyacına göre bu işlerin bir ucundan tutmaya çalışıyor. 

Ama şunu fark etmek önemli:

Bir süreci dijitale taşımak çoğu zaman sorunu çözmek anlamına gelmiyor. Hatta kimi zaman daha büyük sorunlar yaratıyor.

Bu geçişler gelişi güzel yapılmaya çalışıldığında baştan sona fark edilmesi güç ve maliyetli hatalara yol açabiliyor.

Yıllardır çok sayıda kurumsal yapıda çalışmış biri olarak şunu çok net gözlemleyebiliyorum:

Güçlü bir iç kontrol sistemi olmayan kurumlar, bu dönüşümde çok daha büyük risklerle karşı karşıya kalıyorlar.

Çünkü; standartlara uygun yapılandırılmış bir iç kontrol sistemi yönetim yapısına şunları sağlar:

- Görev tanımları, yetki-sorumluluk sınırları, karar yapıları netleşir. Organizasyon, sistem içinde görünür ve izlenebilir hâle gelir.

- Süreç bazlı riskler belirlenir; önleyici ve tespit edici kontroller süreçlere gömülür.

- Revizyonlar izlenir, geliştirme ihtiyaçları kontrol yapısına entegre edilir. Sistemin hafızası ve refleksi oluşur.

Ve... dijitalleşme sırasında bu güvenli yapı güvenli şekilde dijital ortama taşınır.

Daha önce iç kontrol sistemlerine yeterince ve doğru şekilde yatırım yapmış ve bugün de günün ihtiyacına uygun şekilde yeniden konumlandırmayı başarmış olan kurumlar, şu anda bu yatırımın karşılığını fazlasıyla alıyorlar. 

Danışmanlık maliyetlerinden, hata maliyetlerine, önceliklendirmeden, kaynak planlamaya kadar uzanan kazanımlar sağlıyorlar. 

Ve yine iç kontrol, risk yönetimi ve iç denetim ekiplerini tasarım aşamasından itibaren sürece dahil ederek sadece bugünü değil, yatırımın geleceğini de güvenceye alıyorlar.

Çünkü, çok sık gördüğümüz üzere; 

Prosedürler, görev tanımları, kontrol noktaları yeniden tasarlanmıyorsa; yetki matrisleri sistem içinde tanımlı değilse; revizyonlar izlenmiyor, geliştirme talepleri kontrol ortamından kopuk ilerliyorsa… 

Bir noktada sistem “çalışıyor” gibi görünüyor ama belki de eskisinden daha da fazla karmaşık, güven vermeyen, izlenemeyen bir yapı haline geliyor.

Özetle;

Uzun yıllardır, bir sürecin daha güvenilir, izlenebilir ve sürdürülebilir hâle gelmesi için analiz yapıyor, sistem tasarlıyorum. Bu sürede teknoloji değişti, araçlar gelişti ama ihtiyaç hep aynı kaldı: 

Kontrolsüz hiçbir yapı hiç bir biçimde ve zamanda yönetilebilir olmuyor.